PL
EN
DE
Nominowani oraz laureaci do nagrody Londzina 1999-2022
Nominowani do XXIV edycji Nagrody Starosty Bielskiego
im. księdza Józefa Londzina w 2023 roku
Gmina BESTWINA
Maria Maroszek
Maria Maroszek od 2003 r. jest sołtysem Bestwiny. Obecnie upływa piąta kadencja pani Marii na stanowisku sołtysa i zarazem jubileusz 20-lecia w tej roli. Czterokrotnie była wybierana jako radna do Rady Gminy Bestwina i w jej ramach pracowała w Komisji Budżetu i Finansów. Od kilkudziesięciu lat Maria Maroszek jest członkinią Koła Gospodyń Wiejskich „Bestwinianki” w Bestwinie. Pani Maria angażuje się w prace Gminnej Spółki Wodnej Melioracyjnej (pomoc w pozyskiwaniu pozwoleń wodnoprawnych); aktywnie działa w społeczności rolników i rybaków w ramach Lokalnej Grupy Rybackiej „Bielska Kraina”, współpracuje również z Towarzystwem Promocji Ryb „Pan Karp”. Inne instytucje z którymi pani sołtys współdziała to Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Ośrodek Doradztwa Rolniczego, Powiatowy Inspektorat Weterynaryjny, Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie, parafia Wniebowzięcia NMP w Bestwinie, Ochotnicza Straż Pożarna w Bestwinie, Gminny Ośrodek Kultury, Gminna Biblioteka Publiczna, Towarzystwo Miłośników Ziemi Bestwińskiej. Dzięki działaniom i wnioskom pani sołtys Marii Maroszek na forum zebrań wiejskich, w Radzie Sołeckiej i w Radzie Gminy Bestwina systematycznie ulega poprawie estetyka Bestwiny: zbudowano chodniki dla pieszych (w tym chodnik w głównym ciągu komunikacyjnym - ul. Witosa), sołtys przyczynia się do oświetlenia ulic, powstawania przejść dla pieszych i terenów związanych ze sportem i rekreacją, takich jak plac zabaw w Bestwinie. W ramach współpracy ze Spółką Wodną pani sołtys dba o właściwy stan przepustów i rowów melioracyjnych.
Co roku w gminie Bestwina 11 marca obchodzi się Dzień Sołtysa, zwracając uwagę na społecznie ważną funkcję, jaką pełni sołtys, niejako „pierwszy kontakt” mieszkańca z samorządem lokalnym. Pomoc uwidoczniła się podczas klęsk żywiołowych, nawiedzających Bestwinę powodzi czy wichur.
Ciekawymi projektami są inicjatywy podejmowane przez Marię Maroszek w Kole Gospodyń Wiejskich „Bestwinianki”. Odbyły się prelekcje dotyczące zdrowia, gotowania, spotkania z lekarzem i specjalistą z KRUS. Wspólnie z Gminną Biblioteką Publiczną KGW realizuje projekt edukacyjny „Tradycja i Kultura”. Jedną z prowadzących spotkania dla dzieci i młodzieży jest pani Maria Maroszek. Młodzi mieszkańcy gminy Bestwina uczestniczą w tradycyjnym kiszeniu kapusty, pieczeniu pierniczków, wykopkach ziemniaczanych, zdobieniu jaj wielkanocnych, itd.
Wiele pracy Maria Maroszek włożyła w organizację gminnych dożynek: z jej inicjatywy bestwińscy rolnicy co roku przystrajają kilkadziesiąt pojazdów i uczestniczą w barwnym korowodzie. Liczna reprezentacja Bestwiny jest wystawiana w „Janowickich Sianokosach” – promującym lokalną kulturę turnieju sołectw.
W III Janowickich Sianokosach KGW Bestwina zdobyło nagrodę w konkurencji „Swaczyna do pola”. Integracyjną rolę pełnią jarmarki i pikniki – pani Maria Maroszek uczestniczy i wspiera gospodynie reprezentujące Bestwinę na stoiskach z wyrobami regionalnymi np. na jarmarku bożonarodzeniowym w Szczyrku, na Pikniku Bożonarodzeniowym w Kaniowie oraz na Jarmarku Rybnym w Czechowicach – Dziedzicach.Pani Maria Maroszek w roku 2023 zdobyła indywidualne wyróżnienie w konkursie „Piękna Wieś Województwa Śląskiego” (KATEGORIA: sołtys) organizowanym przez Urząd Marszałkowski.
Maria Maroszek jest osobą, która nie dba o zaszczyty i wyróżnienia. Entuzjasta pracy społecznej, który nigdy i nigdzie nie reklamuje swojej działalności, a to co robi, robi dla dobra swojej społeczności, nikomu nie odmawiając pomocy.
GMINA BUCZKOWICE
Anna Jakubiec
Anna Jakubiec to mieszkanka Kalnej, mama trójki dzieci (w tym siostry zakonnej Sióstr Nazaretanek), babcia pięciu wnuków i jednego prawnuka, a jednocześnie niestrudzona działaczka kulturalna i społeczna.
23 lata temu, wraz z dwiema koleżankami, zainicjowała wznowienie w swojej miejscowości działalności Koła Gospodyń Wiejskich, rozpoczynając tym samym bardzo intensywny rozdział w życiu, wypełniony pracą na rzecz mieszkańców Kalnej. Początkowo działała jako członek zarządu Koła, a od roku 2006 jako jego przewodnicząca. Równocześnie, od roku 2007, przez 8 lat pracowała w Radzie Sołeckiej Kalnej.
Pani Anna od ponad dwóch dekad bierze aktywny udział w wielu ważnych dla lokalnej społeczności inicjatywach. Angażowała się w utworzenie parafii w Kalnej, w rozbudowę szkoły, budowę wodociągu i kanalizacji. Niosła pomoc pogorzelcom i innym osobom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej.
Uczestniczy we wszystkich ważnych wydarzeniach kulturalnych, w tym kościelnych, na terenie swojej miejscowości – i wielu poza nią. Ubrana, wraz z innymi członkiniami Koła, w tradycyjne stroje regionalne, śpiewa, gotuje, częstuje, i w każdy inny możliwy sposób propaguje regionalną kulturę, dbając o to, aby nie zapomnieli o niej nie tylko mieszkańcy Kalnej, ale i ponadlokalni uczestnicy wielu wydarzeń kulturalnych, w które angażuje się Koło.
Łącząc działalność kulturalną i społeczną, mającą na celu zapobieganie wykluczeniu i integrację lokalnej społeczności, we współpracy z Ochotniczą Strażą Pożarną, jej Koło organizuje co roku tradycyjne dożynki w Kalnej. W ramach ich obchodów, po mszy świętej, panie z KGW - wraz z korowodem dożynkowym - odwiedzają wszystkich mieszkańców i wręczają im poświęcony chleb. Również co roku Koło organizuje spotkania świąteczno-wigilijne dla starszych i samotnych mieszkańców Kalnej.
Pani Anna jako przewodnicząca KGW organizuje dla członkiń swojego Koła wycieczki i pielgrzymki, dzięki którym nie tylko mają one możliwość miłego i aktywnego spędzenia czasu wolnego, ale również poznania i docenienia polskiej kultury oraz krajobrazów.
W ramach swojej działalności kulturalnej Pani Anna regularnie bierze również udział w wieczorach literackich ludowego poety, Edwarda Czernka, organizowanych w Książnicy Beskidzkiej oraz w gminnych i sąsiednich bibliotekach, a także jest członkinią zespołu teatralnego „Teatr i My”, działającego przy Gminnym Ośrodku Kultury w Buczkowicach. Z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości zainicjowała w Kalnej Wieczór Pieśni Patriotycznych.
Nominaja do Nagrody Księdza Józefa Londzina jest uhonorowaniem Jej osoby przez samorząd gminy oraz formą podziękowania za wkład w krzewienie kultury i wieloletnią pracę społeczną na rzecz mieszkańców.
GMINA CZECHOWICE-DZIEDZICE
Stowarzyszenie Rodziców i Osób Niepełnosprawnych "Wsparcie"
Z Gminy Czechowice-Dziedzice do tegorocznej edycji Nagrody Starosty Bielskiego im. Księdza Józefa Londzina nominowano Stowarzyszenie Rodziców i Osób Niepełnosprawnych „Wsparcie”!
Członkowie stowarzyszenia zapewniają odpowiednie warunki rozwoju fizycznego i osobowego dla podopiecznych poprzez organizowanie warsztatów i terapii zajęciowej, wspierają ich w życiu społecznym oraz prowadzą integrację rodziców i opiekunów.
Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „WSPARCIE” w Czechowicach-Dziedzicach jest zrzeszeniem dobrowolnym i samodzielnym. Inicjuje i występuje z wnioskami do władz o tworzenie uregulowań gwarantujących lepszą ochronę praw osób niepełnosprawnych, pełniejsze zaspokajanie potrzeb podopiecznych w zakresie leczenia i rehabilitacji, edukacji, pracy zawodowej, mieszkania, opieki, kultury itd. oraz uregulowań w zakresie niezbędnych form pomocy dla rodzin i opiekunów i zapewniających sprzyjających warunków dla osób przebywających w placówkach opieki całkowitej. Stowarzyszenie wkłada ogrom pracy w tworzenie dla podopiecznych warunków do samo decydowania i włączania się w tok normalnego życia.
Co więcej stowarzyszenie aktywnie zachęca osoby spoza kręgu działaczy do aktywności na rzecz osób niepełnosprawnych w charakterze wolontariuszy i prowadzi działalność edukacyjną i szkoleniową dla rodziców osób niepełnosprawnych oraz innych osób działających na ich rzecz.
Innym zadaniem wykonywanym przez stowarzyszenie jest również wykonywanie różnorodnych usług między innymi w formie placówek i zespołów rehabilitacyjnych i edukacyjnych, działalności rehabilitacyjno-rekreacyjnej, sportowej, organizowanie dowozu osób niepełnosprawnych, poradnictwa i doradztwa dla osób niepełnosprawnych w ramach oparcia społecznego.
To wyjątkowe stowarzyszenie, które powstało z inicjatywy osób zdeterminowanych by pomóc osobom z niepełnosprawnościami prowadzić bogate życie, nie będąc ograniczanymi przez ich niepełnosprawności i warunki zapewniane przez obecne społeczeństwo, ale także by pomóc ich rodzinom i zachęcać innych do niesienia pomocy. Nominacja jest wyróżnieniem i podziękowaniem za ich dwudziestoletnią pracę.
GMINA JASIENICA
Józef Niesyt
Z Gminy Jasienica do tegorocznej edycji Nagrody Starosty Bielskiego im. Księdza Józefa Londzina nominowano Józefa Niesyta!
Pan Józef Niesyt jest mieszkańcem Jasienicy, pełnym energii i zapału do działania na rzecz lokalnej społeczności i dziedzictwa kulturowego.
Ponad 10 lat piastował stanowisko prezesa Koła Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Jasienicy. Organizował liczne spotkania integracyjne, kulturoznawcze i wycieczki krajoznawcze dla seniorów z Jasienicy. Co więcej, regularnie odwiedzał i umożliwiał udział w różnych wydarzeniach osobom niepełnosprawnym.
Pasją Pana Józefa jest lokalna jasienicka gwara. Od młodości zajmuje się tworzeniem tekstów w tej specyficznej odmianie języka oraz propagowaniem folkloru Śląska Cieszyńskiego. Przez wiele lat był aktywnym członkiem zespołu "Jasieniczanka", obecnie promuje gwarę na licznych festiwalach i przeglądach. Jak sam mówi, jego celem jest "przypominanie gwary naszych dziadów i przodków, by nie zginęła i nie została zapomniana". Pan Józef jest częstym uczestnikiem konkursów gwarowych, posiad gawędziarskich oraz przeglądów twórczości ludowej. W ciągu wielu lat swojej działalności na rzecz propagowania gwary zdobył wiele prestiżowych nagród, m.in. w Konkursie Gwary Cieszyńskiej, XVI Konkursie "Po naszymu, czyli po Śląsku" organizowanym przez Polskie Radio Katowice, oraz Posiadach Gawędziarskich organizowanych przez Regionalny Ośrodek Kultury w Bielsku-Białej. Ponadto, na Festiwalu Folkloru Polskiego "Sabałowe Bajanie" w Bukowinie Tatrzańskiej zdobywał najwyższe nagrody.
Często również występuje na lokalnych imprezach, prezentując swoje barwne i humorystyczne monologi. W tych opowieściach opowiada zarówno o współczesności, jak i przypomina zapomniane zwyczaje i obrzędy dawnych czasów. Co więcej, w gazecie lokalnej "Jasienica" prowadzi stałą rubrykę, w której publikuje felietony pisane gwarą cieszyńską.
Józef Niesyt osiągnął wiele sukcesów w swojej działalności, w ostatnich latach zdobywając między innymi grand prix na Bukowiańskim Buka - Festiwalu Folkloru Polskiego 53 Sabałowych Bajań w 2019 roku za wybitną prezentację gawędy, wyróżnienie w Konkursie na Najaktywniejszego Seniora województwa śląskiego w 2021 roku oraz pierwsze miejsce podczas Ogólnopolskiego Konkursu Gawędziarzy, Instrumentalistów, Śpiewaków, Drużbów i Starostów Weselnych w 2023 roku, który odbył się w ramach Festiwalu Folkloru Polskiego 57. "Sabałowe Bajania" w Bukowinie Tatrzańskiej, w kategorii Gawędziarze.
GMINA JAWORZE
Ochotnicza Straż Pożarna w Jaworzu
Straż Pożarna na terenie gminy Jaworze założona została w roku 1873, w związku z czym w b.r. obchodzi piękny jubileusz 150-lecia. Założycielami straży byli: Jan Cichy działacz społeczny i ówczesny dzierżawca dóbr Jaworza, Paweł Dawid naczelnik gminy, Paweł Kozieł kierownik szkoły i Edward Kwisda ówczesny zarządca majątku. Pierwszym prezesem został Jan Cichy, a komendantem Paweł Kozieł. Członkami nowo powstałej straży byli przede wszystkim pracownicy dworscy, chociaż nie brakowało też mieszkańców wsi. Początkowo na wyposażeniu były jedynie dwa hydropulty /skrzynia-wiadro na wodę/ oraz ręczna pompa tłocząca.
Do reaktywacji straży w Jaworzu doszło 2 grudnia 1898 roku, kiedy to na zebraniu organizacyjnym w gospodzie Jana Szlauera wstąpiło do niej 20 spośród 67 obecnych na nim mieszkańców wsi,
„...ochotników nie brakowało, wszak chodziło o pomoc w wypadkach pożarów, zmieniających domostwa w zgliszcza i popioły … chodziło też o honor obywateli Jaworza, którzy idąc z postępem, nie chcieli pozostać w tyle za niemieckimi gminami sąsiedniego Bielska...” notatka druha Sebastiana Pindóra – wieloletniego członka jaworzańskiej jednostki.
W 1911 roku zakupiono dla OSP dugą czterokołową sikawkę ręczną oraz drabinę rozsuwaną 12 metrową, drabinę hakową do okien, dwie pochodnie naftowe, 1 bosak, 1 latarnię i inne.
Strażacy angażowali się w działalność samorządową, podczas wyborów do samorządu gminnego w 1911 roku, zasiadali w miejscowej radzie szkolnej.
Odzyskanie niepodległości stworzyło korzystniejsze warunki rozwoju i działalności OSP. W straży w Jaworzu oficjalnie wprowadzono język polski i ceremoniał strażacki oparty na odradzającej się polskiej kulturze..
Staraniem ówczesnego zarządu w 1924 roku wybudowano nową strażnicę w Jaworzu Średnim, a w Jaworzu Górnym w 1936 roku.
W okresie II wojny światowej polskie straże przestały działać.
Po drugiej wojnie głównym organizatorem straży był druh Sebastian Pindór, który dopiero na drugim zebraniu zebrał odpowiednią ilość członków i doszło do oficjalnego reaktywowania działalności straży, której komendantem mianowanym z urzędu został dh Sebastian Pindór.
Powojenne początki straży w Jaworzu były bardzo trudne, gdyż to co zrobiono i zgromadzono przez lata działalności OSP, zostało zniszczone.
Mimo to już 15 sierpnia 1945 roku zorganizowano pierwsze powojenne ćwiczenia strażackie w Jaworzu. Działalność rozpoczęła się od zbierania rozrzuconego sprzętu strażackiego, jego naprawiania i kompletowania.
W 1954 roku wybudowano strażnicę w Jaworzu Nałężu, którą ówczesne władze przeznaczyły na drewutnię dla szkoły, a sikawkę wystawiono na zewnątrz.
Działania straży w latach 60. XX wieku w Jaworzu zdominowała troska o budowę własnej siedziby, czyli Domu Strażaka oraz pozyskanie jak najlepszego wyposażenia. Nowa murowana siedziba jaworzańskiej jednostki oddana została do użytku i służy do dzisiaj 22 lipca 1967 roku,
W Ochotniczej Straży Pożarnej w Jaworzu działa Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza, Klub Honorowych Dawców Krwi oraz Zespół Regionalny „ Jaworze „
Z okazji 150-lecia jednostki została wydana książka pt. Aktywni nie tylko lokalnie – Dzieje Ochotniczej Straży Pożarnej w Jaworzu w latach 1873 – 2023 autorstwa : Rafała Dmowskiego, Danuty Pawlus i Czesława Malchara.
Stan liczebny na koniec 2022 roku – 58 druhów, 8 kobiet, w tym 18 Jednostka Operacyjno Techniczna posiadająca pełne przeszkolenie uprawniające do brania udziału w akcjach ratowniczo gaśniczych,
OSP Jaworze to nie tylko akcje ratowniczo gaśnicze, uczestniczy w życiu społecznym gminy, współpracuje z Policją, Nadleśnictwem, i innymi organizacjami.
Prezesem OSP Jaworze jest dh Czesław Malchar.
GMINA KOZY
Mirosław Frączek
Z Gminy Kozy do tegorocznej edycji Nagrody Starosty Bielskiego im. Księdza Józefa Londzina nominowano Pana Mirosława Frączka!
Pan Mirosław Frączek to rodowity kozianin, który od lat szkolnych zaangażowany jest w działalność społeczną - w Związku Harcerstwa Polskiego, Ruchu Światło-Życie.
W drugiej połowie lat 80 brał czynny udział w działaniach wydawniczych tzw. "drugiego obiegu", współredkator nieregularnego wydawnictwa "Lewitacja". W 1989 roku był współzałożycielem Komitetu Obywatelskiego w Kozach i współtworzył pierwszą gazetkę na terenie wsi - "Nadzieja".
Jest współzałożycielem Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Kóz, którego celem było prowadzenie badań nad historią, sztuką i kulturą wsi Kozy i najbliższej okolicy. Jako członek Towarzystwa aktywnie przyczyniał się do ożywienia lokalnego patriotyzmy poprzez różnorodne akcje takie jak organizacja okolicznościowych spotkań, ciekawych prelekcji, wystaw i wydawnictw. Pełnił funkcje wiceprezesa, sekretarza, członka komisji rewizyjnej. Jego działania wzbogaciły zbiory Izby Historycznej im. Adolfa Zubera, w tym eksponaty i pamiątki związane z koziańskim poetą Wincentem Byrskim.
Pan Mirosław jest osobą o wielu pasjach: wędrówki górskie, przewodnictwo po regionie, fotografia i historia. Chętnie się nimi dzieli. Na wędrówki górskie zachęca seniorów, by wspólnie pokonywać beskidzkie szlaki. Jego prace fotograficzne były prezentowane i nagradzane na wystawach, w tym wystawach indywidualnych w Kozach, Bielsku-Białej i Żylinie. Swoją wiedzą i odkryciami historycznymi dzieli się chętnie i konsekwentnie na wykładach, na Facebooku, jak i prowadząć stronę internetową "O dawnej i niedawnej przeszłości".
Na przełomie 2017 i 2018 roku powierzono mu realizację działań nowo utworzonego Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Kozach. Zjednując grono partnerów w oparciu o własne pomysły, bardzo szybko nadał Uniwersytetowi niepowtarzalny, niezwykle przyjazny słuchaczom, interdyscyplinarny charakter "uczelni". Wplótł w jej działania lokalną historię, zamiłowanie do wędrówek górskich i elementy tradycji. Pan Mirosław podjął się realizacji cyklu tzw. mini wykładów w formie filmowej o tematyce historycznej i nie tylko, publikując powstałe materiały na portalu Youtube.
Wykonując swoje obowiązki zawodowe, półtora roku temu został postawiony przed zadaniem realizacji opieki nad liczną grupą uchodźców z Ukrainy. Oddał się z zaangażowaniem w pomoc organizacji życia uchodźców w obcym miejscu, pozyskując liczne grono sprzymierzeńców i sponsorów.
Ma 37 letni staż pracy pedagogicznej, 17-letnie doświadczenia na stanowisku dyrekora w placówce oświatowej, obecnie piastuje stanowisko dyrektora Zespołu Placówek Oświatowych w Bielsku-Białej i posiada liczne osiągnięcia zakresie pracy dydaktycznej i opiekuńczej z młodzieżą.
GMINA PORĄBKA
Klub HDK PCK "PŁOMIEŃ"
GMINA SZCZYRK
Helena Byrdy-Przybyła
Z Gminy Szczyrk do tegorocznej edycji Nagrody Starosty Bielskiego im. Księdza Józefa Londzina nominowano Panią Helenę Byrdy-Przybyłę!
Pani Helena urodziła się w Szczyrku, gdzie mieszka do dzisiaj i niesie pomoc tym, którzy nie potrafią sami przezwyciężać swoich słabości.
Swoją działalność społeczną rozpoczeła już w latach młodzieńczych, kiedy jako uczennica szkoły podstawowej była jednym z inicjatorów "Wiosny Młodości" - trzydniowego święta młodych ludzi ze Szczyrku. Póżniej wraz z młodzieżą z ruchu oazowego pomagała starszym osobom, zwłaszcza samotnym i mieszkającym wysoko w górach.
Pani Helena Byrdy-Przybyła pracowała w pomocy społecznej od czerwca 1978 r. Najpierw jako pracownik socjalny w Przychodni Rejonowej w Szczyrku w strukturach wojewódzkiego szpitala zespolonego, a następnie od 1 października 1990 roku jako Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Szczyrku powołanego uchwałą Rady Miejskiej, wykonując obowiązki pracownika socjalnego na terenie miasta Szczyrk przez okres 12-stu lat wykonywała równocześnie pracę w sołectwach – Buczkowice, Rybarzowice, Godziszka i Kalna przynależących, ponieważ w Gminnym Ośrodku Zdrowia w Buczkowicach nie było obsadzone stanowisko pracownika socjalnego. Swoje obowiązki wykonywała sumiennie i rzetelnie z dużym zaangażowaniem. Praca na rzecz osób potrzebujących stanowiła nie tylko jej pracę zawodową, ale była też jej pasją, dlatego cały okres pracy na terenie sąsiedniej gminy był dodatkową działalnością charytatywną bez jakiegokolwiek wynagrodzenia. Ponadto, pełniła funkcję kuratora społecznego dla nieletnich w Sądzie Rejonowym w Bielsku – Białej oraz przez dwie kadencje była ławniczką w Sądzie Okręgowym w Bielsku – Białej.
W 1990 r. tworzyła powołany przez Radę Miasta Ośrodek Pomocy Społecznej przyjmując kolejne zadania związane z pomocą społeczną. Współpracowała również z terenowymi opiekunami społecznymi. Pracując w trudnych warunkach terenowych niezależnie od pory roku zawsze spieszyła z pomocą potrzebującym. Cały czas podnosiła swoje kwalifikacje zawodowe i doskonaliła warsztat pracy, przez wiele lata służyła pomocą
w poradnictwie rodzinnym. Uważała, że ludzie w małych miastach i na wsiach mają utrudniony dostęp do informacji, nie znają swoich uprawnień, dlatego pracownik socjalny musi być tym, który przekaże informacje, doradzi, niejednokrotnie musi udzielić wsparcia, gdyż dostęp
do specjalistów jest ograniczony. Mieszkając i pracując w danej gminie, nie miała czasu prywatnego, gdyż dla mieszkańców zawsze była pracownikiem, również poza godzinami pracy oraz w wolne dni. Podejmowała różne inicjatywy – mikołajki, odwiedziny świąteczne w Domach Pomocy Społecznej, organizacja Wigilii dla osób najuboższych, starszych i samotnych. Przez cały okres pracy zaangażowana była w prace samorządowe jako członek spoza Rady Komisji Opieki Społecznej Rady Miasta w Szczyrku. Pracowała w Gminnej Komisji Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. W ramach pracy na rzecz Gminy Szczyrk, Pani Helena brała również czynny udział w pracach Gminnego Zespołu Zarządzania Kryzysowego (szkolenia, ćwiczenia z zakresu zarządzania kryzysowego, z zakresu obrony cywilnej, spraw obronnych). Zawsze udzielała się przy zwalczaniu klęsk żywiołowych i umiejętnie organizowała pracę Ośrodka Pomocy Społecznej w czasie akcji.
Przed rozpoczęciem pracy zawodowej, przez kilka lat aktywnie uczestniczyła jako wolontariusz w pracach Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej, którego w późniejszym czasie przez okres dwóch kadencji pełniła funkcję prezesa. W czasie stanu wojennego włączając się w pracę Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej zajmowała się pomocą żywnościową, dokonując załadunku i rozładunku żywności dla mieszkańców miasta i gminy Szczyrk.
Nadal, zaangażowana jest w prace na rzecz społeczności lokalnej działając w Zespole Charytatywnym przy Parafii Św. Jakuba Apostoła w Szczyrku oraz współpracując z Caritasem Diecezji Bielsko – Żywieckiej. We współpracy z Parafią Ewangelicką w Szczyrku, organizowała transporty sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego z Holandii, a później z Niemiec.
Pani Helena Byrdy-Przybyła jest radną Rady Powiatu w Bielsku – Białej od początku funkcjonowania samorządowych powiatów czyli od 1998 roku. Nieprzerwanie od 2002 pełni funkcję przewodniczącej Komisji Zdrowia i Polityki Społecznej Rady Powiatu.
Pani Helena angażuje się w wiele przedsięwzięć z zakresu promocji i ochrony zdrowia oraz polityki społecznej. Jest inicjatorką organizacji licznych konkursów i warsztatów wśród dzieci i młodzieży szkolnej propagujących zdrowe odżywianie, aktywny tryb życia i walkę z uzależnieniami i nałogami. Była jedną z inicjatorek oraz brała udział w organizacji Regionalnej Olimpiady Wiedzy o Zdrowiu Psychicznym, adresowanej do młodzieży szkół ponadpodstawowych. Bierze udział w redagowaniu przewodników o dostępnych formach opieki zdrowotnej i pomocy społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Od 3 kadencji pełni także funkcję Zastępcy Przewodniczącego Rady Społecznej Szpitala Pediatrycznego w Bielsku-Białej.
Od 20 lat jest członkiem Powiatowej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych w Powiecie Bielskim powołanej przez Starostę Bielskiego. Angażuje się w działania związane z przestrzeganiem praw osób niepełnosprawnych a sytuacja tej grupy osób jest dla niej bardzo ważna. Całą swoją wiedzą i doświadczeniem wspiera działalność w/w Rady i czynnie włącza się w inspirowanie przedsięwzięć zmierzających do integracji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych. Względem swoich podopiecznych do perfekcji opanowała trudną sztukę pełnienia roli doradcy, mediatora i rzecznika, co wymaga umiejętności rozwiązywania konfliktów i umiejętności porozumiewania się z drugim człowiekiem. Była osobą niezwykle odpowiedzialną za podopiecznych, swoich pracowników oraz za zawód, który wykonywała. To urodzona społeczniczka, gotowa śpieszyć z pomocą do wszystkich, którzy tej pomocy potrzebują. To właśnie jej dyspozycje psychiczne, stosunek do ludzi potrzebujących oraz kompetencje zawodowe i wyznawane postawy czynią z Pani Heleny profesjonalistę od pomagania.
Za swoją wieloletnią wzorową i sumienną pracę została odznaczona przez Prezydenta RP złotym medalem za długoletnią służbę. Ponadto, została odznaczona przez Ministra Rodziny i Polityki Społecznej Honorową odznaką Primus in Agendo.
GMINA WILAMOWICE
Janina Janica-Piechota
Z Gminy Wilkowice do tegorocznej edycji Nagrody Starosty Bielskiego im. Księdza Józefa Londzina nominowano Panią Janinę Janice-Piechotę.
Pani Janina to: egzaminator Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Jaworznie – jako, że na poziomie podstawowym testy zawierały wiedzę z języka polskiego, matematyki i biologii, wiele czasu poświęcała na doskonaleniu zasad języka polskiego, co pozwoliło jej robić korekty do niektórych publikacji m. innymi „Dzieje kościoła i parafii rzymsko-katolickiej pw. św. Michała Archanioła w Wilkowicach”; samorządowiec od 2002 r.: - radna Rady Gminy trzech kadencji; przewodnicząca komisji ds. Budżetowo-Gospodarczej i ds. Oświaty i Kultury; Radna Rady Powiatu Bielskiego.
Czy w pracy domowej, zawodowej, społecznej, czy samorządowej kieruje się zasadą: ”Z ludźmi i dla ludzi”.
Powierzone obowiązki wykonuje z wysoką dbałością, wiedzą i starannością. Nie toleruje „bylejakości”. Jak sama mówi: „uczeń może nie nauczyć się, nie zrozumieć matematyki ze względów rozwojowych lub z niechcenia i ma do tego prawo, ale … uzasadnienie oceny musi zawierać argumenty, które przekonają ucznia.”
W kronice szkoły także pozostawiła swój ślad, a jako wychowawczyni uczyła swych wychowanków rejestrować interesujące momenty wzajemnych relacji klasowo-szkolnych. Prawie corocznie nagradzana przez dyrektora szkoły, a w 2006 odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi.
W ramach działalności społecznej podejmowała wiele inicjatyw:
- Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki – udział w grupie założycielskiej; aktywny członek stowarzyszenia biorący udział w gremiach decyzyjnych zarówno w strukturach oddziału bielskiego, jak i krajowych; organizator dziesiątej ogólnopolskiej konferencji SNM w Wiśle (ok. 900 uczestników); prowadzenie warsztatów dla nauczycieli podczas konferencji SNM bielskich i krajowych;
- Parafialny Oddział Akcji Katolickiej - od zainicjowania w 1997 roku została prezesem oddziału, którą to funkcję realizowała do 2008, następnie weszła do zarządu tego oddziału i została powołana do rady diecezjalnej Akcji Katolickiej.
W oparciu o POAK Wilkowickiej parafii zainicjowała i była głównym organizatorem akcji bezpiecznego wypoczynku dzieci i młodzieży podczas ferii i wakacji na obszarze całej Gminy Wilkowice – wraz z siostrą napisały Program Opiekuńczo-Wychowawczy, którego głównym celem było: ”Rozwijanie umiejętności społecznych poprzez zdobywanie prawidłowych doświadczeń we współżyciu i współdziałaniu w grupie rówieśniczej” – akcja trwała w latach 1998-2018 i cieszyła się dużym powodzeniem wśród dzieci i młodzieży. Program był podstawą do dofinansowania akcji przez Urząd Gminy do czasu wprowadzenia otwartych konkursów ofert na zadania z różnych dziedzin, w tym także wypoczynku. Podczas trwających zajęć do współpracy zapraszała także starszą młodzież, która często wywodziła się z grona wcześniejszych uczestników. Kilkoro młodych „asystentów” zostało nauczycielami. Wszystkie projekty zostały bardzo oszczędnie planowane, choć bogate w różnorodne zajęcia i urozmaicone żywienie.
POAK pod jej kierownictwem, wraz z sołtysem, była organizatorami Parafialnego Konkursu Palm, który trwa do obecnej chwili, gdzie nominowana prowadzi komisję konkursową. Jest jeszcze współinicjatorką Przeglądu Pieśni Patriotycznej, który od powołania w 2000 roku działa nadal i osiąga coraz wyższe uznanie. W związku z natłokiem obowiązków, zaledwie od kilku lat nie bierze czynnego udziału w organizacji. Skrupulatnie spisywała działania POAK pod jej prezesurą, co zaowocowało trzema tomami kronik (od 1997 do 2008).
Dodać należy, że w 2007 roku została zaproszona do prac w zespole działającym na rzecz renowacji blisko dwustuletniej plebanii w Jeleśni, którą otrzymała Akcja Katolicka naszej diecezji, a gdzie obecnie mieści się Ośrodek Rekolekcyjno-Edukacyjny. Sam budynek i jego obejście jest obecnie perełką architektoniczną w Jeleśni. Przez lata wraz z Zespołem Charytatywnym współorganizowała w parafii „Mikołaja dla dzieci”, „Tornister pełen uśmiechu”, a od 1998 do końca 2019 roku zorganizowała i wraz z zespołem członków POAK prowadziła sklepik parafialny, który cieszył się ogromnym powodzeniem wśród lokalnej społeczności, a także gości.
Janina Janica-Piechota jest autorką ponad stu projektów (w tym 41 na wypoczynek dzieci i młodzieży), które pozwoliły pozyskać środki dla mieszkańców - między innymi: zgłoszenie sołectwa Wilkowice do konkursu "Najlepsze Przedsięwzięcie Odnowy Wsi", które otrzymało 2. miejsce w województwie śląskim, w konkursie na "Najpiękniejszą wieś Województwa Śląskiego" w 2007 r.- 2. miejsce (pierwszego nie przyznano); oraz „Najlepsze przedsięwzięcie odnowy wsi” w 2010 r. – wyróżnienie. W większości projekty były tak skonstruowane, aby dzieci i młodzież zechciały wziąć w nich czynny udział np. „Witraże – wycieczka do pracowni witraży w Krakowie”, gdzie powstawały te piękne obrazy ze szkła, które zdobią wilkowicką świątynię, podczas których młodzież wykonywała prace plastyczne wzorowane witrażami i chętni opisywała dowolny witraż – wybrane prace znalazły się w publikacji podsumowującej projekt.
- Polsko-Niemiecka Współpraca Młodzieży (Poczdam-Warszawa) - w latach 2006-2007 organizator polsko-niemieckiej wymiany młodzieży poprzedzonej szeregiem warsztatów, konferencji prowadzonych przez Stowarzyszenie Chrześcijańskich Dzieł Wychowania, oddział PNWM w Krakowie;
- Stowarzyszenie „RAZEM dla WILKOWIC" - pomysłodawczyni powołania i sekretarz tego stowarzyszenia, które od 2006 roku wyszukuje luki w różnych dziedzinach życia tego najmniejszego ogniwa „małej ojczyzny” nominowanej, jaką jest miejscowość Wilkowice, celem ich wypełnienia poprzez projekty i ich realizację. Stowarzyszenie po roku funkcjonowania otrzymało status organizacji pożytku publicznego i corocznie pozyskuje środki z 1% (obecnie jest to 1,5%) odpisu zgodnie z zasadami i pod nadzorem Ministra Finansów. W okresie 16 lat działalności stowarzyszenie „Razem dla Wilkowic” przeprowadziło po kilka edycji konkursów tematycznych np. „Ocalić od zapomnienia”, „Zwyczaje adwentowe i bożonarodzeniowe naszego regionu”, „Z szopką i gwiazdą”, „Igłą i na szkle malowane”; „Anioły do mnie posyłaj”. Nominowana była pomysłodawczynią tematyki i oprawy plastycznej: zaproszeń, plakatów i folderów tych projektów. Pani Janina Janica-Piechota realizowała też między innymi projekt pt.: „Sesja – chrońmy by ocalić dla następnych pokoleń”, który wprowadzał pierwszy monitoring kościoła parafialnego i części plebanii od strony kancelarii, w których to obiektach znajdują się starodruki, obrazy itp. - precjoza o zabytkowej wartości.
Jak sama podkreśla - nie byłoby to możliwe bez udziału i zaangażowania członków stowarzyszenia i jednostek współpracujących, jak placówki oświatowe, sołtys z radą sołecką, koła gospodyń, kółka rolniczego, a także lokalnych przedsiębiorców. Ostatnimi projektami realizowanymi wg sugestii Nominowanej z ramienia stowarzyszenia było zadanie: „Mini ogród biologiczno-sensoryczny” przy ulicy Szkolnej oraz renowacja figury Matki Bożej na kolumnie, położonej przy ulicach Kościelnej i Krzywe Koło.
- Współpraca z wilkowicką parafią - ważnym rozdziałem w działalności społecznej była praca na rzecz kancelarii parafialnej – przez dwadzieścia lat prowadziła niektóre księgi parafialne i wymagane kopie dla kurii.
Pracowała w czteroosobowej ekipie, która w 2015 roku przeprowadziła inwentaryzację kościoła, zleconą przez miejscową kurię. Współrealizatorka Światowych Dni Młodzieży 2016 – część w parafii (ok. 400 gości z 9 krajów), zwieńczonych posadzeniem 12 drzewek z nadaniem nazwy „Skwerek Światowych Dni Młodzieży 2016”, gdzie obecnie mieści się wspomniany wcześniej ogród sensoryczny.
Tuż przed pandemią zakończyła realizację projektu związanego z polichromią w kościele pw. św. Jakuba w Szczyrku i witraży z kościoła pw. św. Michała Archanioła w Wilkowicach, a realizowanego przez Pana Jana Pawlickiego - wnuka profesora Adama Stalony-Dobrzańskiego, autora projektu zarówno polichromii, jak i witraży. Janina Janica-Piechota była organizatorką wielu pielgrzymek promujących sanktuaria polskie i piękno polskiego krajobrazu. Jest inicjatorką wykonania i tematyki ostatniego witraża w miejscowym kościele, który został opracowany i wykonany przez firmę z Krakowa. Uczestniczyła w pracach zespołu redagującego najnowszy folder promujący kościół parafialny w Wilkowicach.
- Fundacja „Światło Nadziei” – organizacja pozarządowa, która pozyskuje środki na stypendia dla uzdolnionej młodzieży katolickiej - od chwili jej założenia Nominowana pozostaje czynnym członkiem Komitetu Stypendialnego oraz aktywnie uczestniczy w ogólnych spotkaniach stypendystów.
Dla nowotworzonych stowarzyszeń sama opracowywała niezbędne wzory druków. Wszelkie prace związane z realizacją projektów wykonywała bezpłatnie, choć od pewnego okresu opieka nad dziećmi i młodzieżą była wynagradzana.
Pozostała aktywność i działalność społeczna Nominowanej:
- członek Stowarzyszenia Nauczycieli Matematyki od 1991 r.
- członek Regionalnego Stowarzyszenia Oświatowego "Kaganek" - od 1998 roku, w ramach współpracy z Towarzystwem Upowszechniania Wiedzy i Nauk Matematycznych w Toruniu pracuje w zespole przygotowującym kolejne edycje konkursu "Kangur Matematyczny";
- organizator i długoletni prezes Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej w Wilkowicach - wyznaje zasadę, którą podzielił się z nią syn: „Jeśli coś dobrze zorganizujesz, to będzie funkcjonować nawet, gdy ciebie tam nie będzie.” (artykuł w gazecie „Akcja” z września 2017 roku),
- członek komisji rewizyjnej Spółki Wodociągowej w Wilkowicach w latach 1995-2000;
- Lokalna Grupa Działania „Ziemia Bielska” – od pierwszych spotkań organizacyjnych aktywnie pracuje w zespole reprezentującym sektor społeczny;
- członek Rady Społecznej Bielskiego Centrum Psychiatrii – uczestnictwo w pracach zespołu doradczego, jakim jest Rada - ceni sobie tę funkcję i uważa zasiadanie w jej gremiach za wysokie wyróżnienie;
- członek Prawa i Sprawiedliwości od 2010 r.;
- autorka wielu artykułów o tematyce zawodowej jak i społecznej, publikowanych zarówno w prasie miejscowej, jak i ogólnopolskiej.
Odznaczenia i wyróżnienia za działalność społeczną:
- w 2006 r. odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi;
- w 2015 r. uhonorowana medalem Akcji Katolickiej diecezji bielsko-żywieckiej: "PRO CONSECRATIONE MUNDI" – w tłumaczeniu: „dla uświęcenia świata”.
Działalność samorządową Pani Janina Janica-Piechota rozpoczęła od aktywnych obecnościach na zebraniach wiejskich, posiedzeniach rady sołeckiej - zawsze w interesie lokalnej społeczności. Często zapraszana do różnych prac innowacyjnych. Tak też przygotowywała, między innymi, dwa wnioski do nagrody Starosty Bielskiego im. Księdza Londzina dla ks. Proboszcza Franciszka Kuligi
i KGW Wilkowice. W pierwszej kadencji w Radzie Powiatu swoją aktywność przejawiała w interpelacjach, ale, jak sama mówi - szybko zauważyła, że ta droga jest bardzo długa i nieskuteczna. Postanowiła bywać na wszystkich bądź prawie wszystkich komisjach i tam zgłaszać swoje propozycje, dzięki czemu Jej działania na rzecz lokalnej społeczności stały się znacznie skuteczniejsze. W Radzie Powiatu reprezentuje trzy gminy: Buczkowice, Szczyrk i Wilkowice – jest ich głosem w tematach, które przekazywane są na sesjach, w których stara się uczestniczyć.
Aktywnie uczestniczy w szkoleniach, wyjazdach studyjnych, imprezach okolicznościowych, czy promujących projekty transgraniczne, co może potwierdzić stosem zaświadczeń, dyplomów i podziękowań. Cieszy się dużym zaufaniem w środowisku lokalnym i nie tylko.
„Wszystko, co osiągnęłam zawdzięczam współpracy ze wspaniałymi ludźmi, których spotkałam na swojej drodze” – mówi Nominowana.
GMINA WILKOWICE
Fundacja Krzyż Dziecka
Z Gminy Wilamowice do tegorocznej edycji Nagrody Starosty Bielskiego im. Księdza Józefa Londzina nominowano Fundację Krzyż Dziecka.
Fundacja z Pisarzowic od kwietnia 2009 r. wspiera niepełnosprawnych, chorych, potrzebujących, także poprzez codzienną rehabilitację mieszkańców gminy. Prowadzi różne akcje społeczne w celu pomocy innym także poprzez zebranie funduszy. Ponadto organizuje imprezy lokalne integrujące w słusznym celu wszystkich mieszkańców miejscowości i całej gminy. Cykliczne wydarzenia i eventy sportowe: Turniej Piłki Nożnej, Biesiada Fundacji oraz Bieg Integracyjny Pamięci Ani Derbin. której śmierć stała się początkiem fundacji.
Działanie fundacji ma na celu pomóc chorym, biednym, niepełnosprawnym, upośledzonym dzieciom. Wspomagają ich w zakupie leków, środków i sprzętu medycznego, w zapewnieniu im rehabilitacji, pomocy medycznej i psychologicznej. Osoby zaangażowane w fundację pomagają dzieciom, ale n też ludziom starszym i samotnym. Integrują społeczeństwo, uwrażliwiając ogół mieszkańców na potrzeby innych. Każdy jest ważny, potrzebny i tworzy naszą społeczność.
Członkowie Fundacji mają także świadomość jak wiele osób, w szczególności chorych i cierpiących dzieci potrzebuje pomocy. Wiele rodzin nie jest w stanie we własnym zakresie podjąć walkę z chorobą, sprostać kosztom leczenia i rehabilitacji. Właśnie wychodząc naprzeciw tym potrzebom, powstała Fundacja Krzyż Dziecka.
Obecnie otaczają opieką ponad 50 podopiecznych. W celu pozyskania środków prowadzą różne akcje społeczne, organizują imprezy lokalne integrujące w słusznym celu wszystkich mieszkańców miejscowości i całej gminy. Budują atmosferę integracji i bycia razem, mimo rożnych przeszkód i trudności. Niesamowite oddziaływanie społeczne prowadzonych imprez i spotkań propaguje również zdrowe nawyki dbania o własne zdrowie poprzez aktywność fizyczną i amatorski sport.
Fundacja Krzyż dziecka łączy różne osoby, firmy, instytucje oraz lokalne samorządy we wspólnym dziele pomocy potrzebującym. Fundacja Krzyż Dziecka stara się budować wśród społeczności przekonanie, że jesteśmy Razem bez względu na okoliczności. Bardzo solidnie wykorzystują potencjał wynikający z wolontariatu, mobilizują sporo osób w różnym wieku, z różnych zawodów do wspólnego działania, aby razem zrobić coś dla innych.
Na przestrzeni lat wypracowali wiele cyklicznych inicjatyw, akcji i imprez charytatywnych, spotkań integracyjnych. Do najważniejszych inicjatyw należą:
- Cykliczna impreza Biesiada Fundacji Krzyż Dziecka
- Turnieje piłki nożnej charytatywne między różnymi grupami społecznymi np. policjanci kontra księża itp.
- Koncert kolęd połączony z kwestą dla podopiecznych
- Współpraca ze szkołą podstawową – wolontariat wśród młodzieży szkolnej i rodziców
- Spotkania wigilijne z podopiecznymi: integracja środowisk
- Spotkania ze znanym sportowcem np. Mistrzowie olimpijscy z wizytą wśród podopiecznych razem z dziećmi szkolnymi: budowanie wspólnoty - integracja środowisk
- Projekty wyjazdy krajoznawczo - turystyczne , wycieczki w ciekawe miejsca ,turnusy rehabilitacyjne
- organizacja i konkretna pomoc w ramach prowadzonych zbiórek dla potrzebujących na Ukrainie.
Podkreślić przy tym należy, że Fundację tworzą osoby bardzo skromne, które nie lubią się chwalić swoją działalnością. Zależy im przede wszystkim na konkretnym człowieku potrzebującym wsparcia, pomocy, obecności czy zaangażowania. Nie dbają o rozgłos, natomiast gotowi są na ciężką pracę i wiele poświęceń w celu realizacji swoich celów statutowych. „Zarażają” dobrem bez względu na występujące różnice, obawy czy obojętność wobec trudnej sytuacji potrzebujących pomocy chorych i doświadczonych przez los.
